...

Düşünmekten kaçıyorum uzun zamandır, saklıyorum yüzümü. Gözlerimde bir acı var görmek istemiyorum, aynalara göstermiyorum yüzümü. Nedir bu kadar karanlık olan? Dile gelmeyen bir türlü. Yalnızlık mı ölüm mü? Neyin yası bu sürüp duran?
Hareketlerim yavaş, sanki her kasım ayrı bir acı çekiyor. Şehir hareketsiz. Fırtınanın kopmasını bekliyor sabırla. Bu şehir artık etkilemiyor beni. Sokaklar insanlarla dolu. Ama tanımıyorum hiçbirini. Bana öyle uzaklar. Köşe başında bir tanıdığı görmekten korkar gibiyim. Ama eski bir dosta sarılmanın özlemi var içimde.
İnsanlara bakıyorum, pürüzsüzler,güzeller, umursamazlar..Korkuyorum biri yaralarıma dokunacak. Karanlıkta beni bulacak.Kimseye göstermiyorum yüzümü. Ağlamak istiyorum,ağlayamıyorum.niye başım dönüyor?
Uyumak istiyorum...
Ve rüyamda bir dünya görmek..
Yalnızca bana ait..

(birikinti'den)